Yerel seçimler yaklaşıyor, ülke tekrar bir oy-kampanya savaşına giriyor. 2007 siyasi seçimleriden daha fazla rengin, tonun olduğu bir savaş olacak bu seferki. Vatandaşa en yakın yerden yapılacak, eldeki tüm imkanlarla canını dişine takan bir savaş olacak bu. Seçmen profili daha belirli, coğrafik olarak ayırması, hangisine neye göre davranılması, siyasi pazarlama yapılması daha kolay, daha teknik. Üstelik, tüm taraflar da öğrendi artık 21. yy kurallarını, danışıklı dövüşmeyi... Seçim yerel olunca, seçmene yaklaşmak, nabzını ölçmek, neye ihtiyacı olduğunu bilmek daha kolay. İş, kimin kandırma sanatını daha iyi icra ettiğine kalıyor. Seçmen nasolsa yorgun, aç, cahil, nankör ve unutkan. Adayın, şehircilik, alt yapı, güvenlik, ulaşım politikalarına, seçim beyannamesine bakacağı yok. Günü kurtarmayı düşünüyor seçmen, krizi belediye başkanı çıkarmadı ya. O gün işine geleni kim vaat ederse, önceden ucunu gösterirse ona veriyor oyunu. Nasolsa alışmış, sevmiş mağdurluğu, şikayet etmeyi. Politikacıya da nabza uygun şerbeti çini kaselerde sunmak kalıyor.
Ticari bir meslek, bir rant sağlama yöntemi politikacılık, özellikle yerelcilik. İdeolojiye gerek yok, zaten idelojiden anlayan seçmen de yok. Adaylar birbirine girmiş, batıda hükümet partisinin dediğini doğuda muhalif aday diyor. Ne olduğu, ne olacağı kimin ne dediği belirsiz. Bilinen, aşikar olan tek birşey varki, iki tarafta eşit işgüzarlıkla oynayacak bu sefer rolünü. Biri oy için yakacak yiyecek dağıtırken diğeri de boş durmayacak. Öğrendi, tecrübe etti artık. Bıraktı bir kenara kuruluş varoluş nedenlerini 'Kim olursan ol gel' diyor, bir oy ediyorsan gel.. Çarşaflı ol yine gel, üniversiteye gitmene karşıyız, davamızı açarız ama parti başka, partiye geleceksen gel... Yüce muhalefet de öğrendi hamdolsun demeyi. İdeolojiyle, fikirle, bağlılıkla bu işin yürümediğini, siyasetin devrin rengine bürünmek olduğunu. Bakalım, bu alaca bulaca, rengi belirsiz savaş bu sefer neler gösterecek... ne iddialar, vaatler edilecek, sözler verilecek... ve elimize neler geçecek.
